Pesto-d'aigo
Lagarosiphon major
Hydrocharitaceae
Noms en français : Élodée crépue, Peste d'eau.
Descripcioun :La pesto-d'aigo es uno planto que nous vèn dóu cèntre de l'Africo e que coumenço de se vèire dins quàuquis estang e mueio de Prouvènço. Se dis qu'èi di proun envahissènto. Douno d'èr is eloudèio, mai li fueio soun bèn mai sarrado e torso. Pèr l'ouro sèmblo que i'ague soulamen de pèd femello.
Usanço :S'apren à l'aquarioufilìo s'aquesto planto s'atrovo au nostre. Agrado pèr-ço-que crèis rapidamen.
Port : Grando erbo
Taio : 50 à 100 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Idroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Lagarosiphon
Famiho : Hydrocharitaceae
Ordre : Alismatales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : 3
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 200 m
Aparado : Noun
Remarco : Planto envahissènto
Jun à setèmbre
Liò : Aigo
- Estang
- Mueio
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Óurigino Africo-Cèntre
Ref. sc. : Lagarosiphon major (Ridl.) Moss, 1928
Jounc-de-froumage
Juncus effusus
Juncaceae
Autre noum : Jounc-de-toumo.
Noms en français : Jonc diffus, Jonc épars.
Descripcioun :Aquéu grand jounc trachis dins li palun, li mueio e li prado umido. Se recounèis majamen que li cambo, pleno, se roumpon eisa au contro dóu jouncas, Juncus inflexus. L'enflourejado es en ventau e li guèno di fueio soun bruno.
Usanço :Coume soun noum lou dis, aquéu jounc servié à passa tèms à estourri li froumage (TdF). Se fasié de clado emé li tijo mounte èron pausa li caiat.
Port : Grando erbo
Taio : 40 à 120 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Juncus
Famiho : Juncaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 2 à 3 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Palun
- Mueio
- Prado umido
- Lono
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Cousmoupoulito
Ref. sc. : Juncus effusus L., 1753